Krasnolud zjawia się pierwszy.

[Tauriel Laufeyson]

*zaśmiała się głośno* Ależ proszę, częstuj się! *podsunęła mu miskę bliżej upijając łyk piwa*

[Sepear]

Elf po chwili wyszedł z karczmy. Atmosfera była gęsta, zbyt gęsta dla niego. Zostawił na stole zapłatę w postaci fiolki i wyszedł. Po chwili zniknął w mgle, jaka owionęła trakt

[Fenris]

Wzruszył ramionami, by zaraz potem sięgnąć po kolejnego pyrka. W międzyczasie zerknął na nią raz jeszcze, tym razem badawczo. I nie, nie patrzył jak na gówno, które rozniósł jakiś wsiór po podłodze co wlazł przed chwilą.
Dobrze, że na około waliło gorzałą, bo smród i tak musiał być nieprawdopodobny. Mężczyzna przełknął porcję, popijając zaraz piwem. Barman był na tyle kumaty, że dolewał mu co chwilę, widząc wypchaną kiesę pełną monet u pasa tamtego. Kiesę, przypiętą zaraz obok mieczyska.

[Tauriel Laufeyson]

*popatrzyła po gościach, było to w większości zapalone pijactwo tutejszych stron i Fenris jest teraz jedyną wartą uwagi osobą w tym miejscu. Sięgnęła do kieszeni po sakiewkę i rzuciła kilka monet na blat* Kolejna kolejka na mój koszt dla tego pana *skinęła głową w stronę barmana, a ten z uśmiechem zagarnął monety i w krótkiej chwili postawił wielki kufel piwa przed Fenrisem. Elfka uśmiechnęła się w jego stronę* Podziękowanie za dotrzymywanie towarzystwa.

[Fenris]

Nie lubił długów, ani wdzięczności wobec nikogo. Nie, w to się nie bawił.
- Pokój dla tej Pani opłacę Ja. I tak, słyszałem, że wszystko jest zajęte - Burknął, kładąc na blacie stosik monet, za które mógł pewnie wynająć całe piętro.
Miał pieniędzy sporo, z poprzedniego zlecenia jeszcze. Poza tym, z Północy nieco zabrał ze sobą.
Odgonił wspomnienie ziemi ojczystej i sięgnął po nowy kufel, który mu opłaciła.
Ludzi przybywało coraz więcej, a w kącie dało się dosłyszeć dźwięki jakiejś bójki. Taa, nie ma to jak swojski klimat.

[Tauriel Laufeyson]

Skąd pewność, że mam zamiar tu zostać na noc? *przekrzywiła głowę w bok*

[Fenris]

- Stąd, że na zewnątrz leje deszcz, na około żywego ducha, a barman i tak wypieprzy całą tą hałastrę, bo za dużo ma gości którzy dobrze płacą za sen - Przyznał spokojnie. Zawsze mógł odebrać pieniądze, jednak nigdzie się nie śpieszył.
Piwo z każdym łykiem zdawało się coraz gorsze, ale dobra..
Najemnik odetchnął i otarł usta z pianki. Pyrki się skończyły, piwo dopił i co dalej? Wyłamał z trzaskiem palce, opierając się wygodniej.
Nie mylił się, ludzi zaczynało ubywać. Właśnie wytaczali kogoś z rozbitą gębą.

[Thorin Dębowa Tarcza]

*wypalił fajkę i dopił piwo. Nim ruszy dalej do domu, trzeba było odpocząć. Wystukał resztki popiołu o blat, schował fajkę w zanadrze płaszcza i poszedł na górę gdzie miał wynajęty pokój*

[Tauriel Laufeyson]

Nie masz chyba zamiaru płacić za mój pokój *spojrzała na niego krzywiąc usta*

[Rhavaen Luvieth]

Zakończyła opatrywanie złamania nadgarstka i na powrót założyła metalową rękawicę, która sięgała aż do końca ramienia.
Koło pozostawionego kubka zostawiła zapłatę, mając cichą nadzieję,że głupi barman nie zauważy różnicy w sfałszowanych monetach.
Z trudem przepchnęła się przez pomieszczenie, pośród tylu pijacych i palących mężczyzn. Co niektore ręce nagle znajdowały się tam gdzie nie trzeba, badając ją uporczywie. Kilka sekund później ich wrzask bólu mieszał się z z hałasem gospody, nikt nie zauważył, by cokolwiek się działo.
W pewnej chwili wpadła na kogoś. Ten ''ktoś'' był wysokim, groźnie wyglądającym mężczyzną, stojącym przy barze, popijając piwo. Rhavaen runęła na podłogę, nieszczęśliwie na prawą stronę. Z jej ust wydobył się gardłowe syczenie, gdy kość w ramieniu pękła z donośnym trzaskiem
Spojrzała na nieznajomego spode łba, a jej wzrok mógł zabić na miejsu

[Fenris]

Gdy wpadła na niego, Fenris zauważył Ją przelotnie, kątem oka.
Kolejna pijaczyna co równowagi zachować nie umiała? Nie. Popatrzył na tą, co wyrżnęła jak długa i wreszcie na rękę wygiętą pod dziwnym kątem.
No coś takiego.. To jeszcze w życiu mu się nie zdarzyło. Wpaść na kogoś w gospodzie i złamać łapę?
Mężczyzna z trudem powstrzymał drgnięcie kącika ust, na widok miny jaką miała tamta.
- Wybacz na chwilę - Rzucił do stojącej obok Elfki i nachylił się z trzaskiem nad leżącą. Zmrużył oczy i mruknął, nie kryjąc rozbawienia.
- Podałbym Ci rękę, acz podejrzewam, że jeszcze byś mi palca odgryzła - Urwał, badając Jej reakcję.
Tak, to rzeczywiście coś nowego.. A ręka? Nie jego sprawa, zdarzało się.

[Rhavaen Luvieth]

Kobieta jednak tylko uniosła jedną brew. Nie oczekiwała niczego konkretnego, nawet słowa ''przepraszam''... Tym bardziej jednak poczuła szarpnięcie pod skórą, które mogło znaczyć tyle, że istota w jej umyśle poczuła się z lekka obrażona. Rhavaen nie zwróciła uwagi, na drapanie w gardle, oznakę złości istoty.
Dzwignela się z podłogi, krótkim ruchem nastawiając pękniętą kość. Wróciła na swoje miejsce z kolejnym trzaskiem. Jeszcze raz spojrzała na nieznajomego, nawet nie ruszyła jej doskonale słyszalna w jego głosie kpina.
- Niczego od Ciebie nie oczekiwałam - powiedziała sucho, bezbarwnym tonem. Lekko podniosła brodę, z przyzwyczajenia traktowała ludzi jako istoty podrzędne i słabe.

[Fenris]

- To całkiem kumata jesteś - Odmruknął, przyglądając się Jej ekstremalnie nastawionej ręce.
Na człowieku pozornym, pewnie i zrobiłoby to wrażenie. Nie na Nim, swoje już widział. I też nie raz nastawiał sobie, bądź druhom ręce.
Westchnął i postukał bladą dłonią w blat stolika o który się opierał.
Mimo, że niczego nie oczekiwała, nawet nie drgnęła. Po Jej minie wyczytał, że raczej zadowolona nie jest.
Mężczyzna zmrużył oczy i odnalazł wzrok tamtej. Pusty, wyzuty z wszystkiego. O ile niechęć i starość była niczym, bo tylko to odnalazł w Jej tęczówkach.
Więcej nie szukał, bo i nie było po co. Nie raz już widział takie oczy. Z reguły, gdy ich właściciel ześlizgiwał się spazmatycznie z Jego miecza.

[Rhavaen Luvieth]

Niewielu było na tyle odważnych, albo i głupich by patrzeć na nią bez strachu. Zawsze ją to intrygowało, a jednocześnie doprowadzało do szału.
Westchnęła, odsuwając się. Nie zamierzała niczego powiedzieć, dla niej słowa nje miały znaczenia. Po prostu odwróciła się na pięcie i odeszła. Przez chwilę zastanawiała się czy nie zapłacić za pokój i nie zostać na noc. Zrezygnowała jednak z tego pomysłu, nałożyła na głowę kaptur i wyszła z gospody

[Tauriel Laufeyson]

*przyglądała się całej tej sytuacji z lekkim rozbawieniem. Pierwszy raz widziała kobietę, która nawet nie raczyła przeprosić. ''Może broni praw kobiet w Śródziemiu?'' zapytała siebie samą w myślach, a na jej twarzy malował się coraz większy uśmiech. Przeniosła wzrok z powrotem na Fenrisa*
Ciekawe spotkanie kolego *zaśmiała się podążając wzrokiem za kobietą* Lecą na ciebie!