Tak - pokiwała głową - cień i smutek skrywają w sobie piękno, ale niewielu potrafi je dostrzec - spojrzała na niego z uwagą - bardzo niewielu

*Zmrużyła oczy * Co chciałeś przez to powiedzieć? *jej twarz wykrzywił ironiczny uśmiech* Bo chyba źle cię zrozumiałam...

- Czy coś cię trapi? Wybacz, ale wydajesz się dość...

- Niesamowite są, prawda? - zagadnęła wskazując na drzewa, które w ciemności wyglądały niezwykle tajemniczo - i pewnie starsze od wielu elfów...Jak chcesz to zatrzymajmy się, tylko poczekajmy na odpowiednie miejsce

- Sama nie wiem...kilka tygodni temu ukończyłam pewną sprawę *Jeśli on jej nie zaufał nie zamierzała mówić o tym więcej niż konieczne, jeżeli będą dalej wędrować zapewne nie zabraknie czasu na zbudowanie zaufania między nimi, w przypadku jeśli ich drogi się rozejdą, lepiej, by nie wiedział zbyt wiele* nie mam dokąd wrócić, od tego czasu przemierzam szlaki Śródziemia...

''Nie podeszłabyś, gdybyś czegoś nie potrzebowała'' ''Nie warto kręcić się w takich okolicach jeśli komuś życie niemiłe'' ''Chcę ci pomóc'' Te dwie wyraźnie brały ją za małą, samotną, zagubioną w lesie dziewczynkę. Miała chęć wybuchnąć śmiechem. Tauriel była wytrawną wojowniczką, a ta druga też wyglądała na doświadczoną, skąd więc brało się przekonanie że są paniami sytuacji? Niewykluczone, że nimi są, ale to, że ją wręcz lekceważyły działało na jej korzyść. Jak na razie nie zamierzała pozbywać się tych pozorów. Poza zagubionej dziewczynki była jej na rękę. Zmrużyła lekko oczy.
- Każdy podchodzi jeśli widzi ogień...o nieznajoma, bo nie ujawniłaś mi swojego imienia.
Przeniosła wzrok na Rudowłosą i zobaczyła, że jej uśmiech tym razem był szczery. Odpowiedziała jej tym samym.
- Nie kręcę się w kółko, tylko idę do Esgaroth.

Wzruszyła ramionami.
- Zaufanie to cenna rzecz i nie rozdaje się go pierwszej lepszej osobie poznanej na szlaku - odgarnęła włosy z twarzy - postąpisz tak jak to uważasz za słuszne